درمان پریودنتال برای افراد سیگاری شدید مبتلا به پریودنتیت شدید بی اثر است

این مطالعه در دانشگاه آرهوس انجام شد و شامل 80 فرد سیگاری مبتلا به پریودنتیت بود که به آنها یک برنامه ترک داوطلبانه سیگار کشیدن پیشنهاد شد و تحت درمان پریودنتال قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان بر اساس الگوهای سیگار کشیدن خود به عنوان سیگاری‌های سبک یا ترک‌کننده (یعنی کسانی که در طول مطالعه سیگار را ترک کردند)، سیگاری‌های متوسط و سیگاری‌های شدید طبقه‌بندی شدند. سپس محققان بهبود پریودنتال خود را به مدت 12 ماه با توجه به پارامترهای بالینی پریودنتال مانند سطح چسبندگی بالینی، عمق پاکت پریودنتال و خونریزی در حین پروب مشاهده کردند و هر سه ماه یکبار مراقبت‌های پریودنتال حمایتی ارائه کردند.

محققان خاطرنشان کردند که سیگاری‌های شدید مطالعه را با میانگین سطح دلبستگی بالینی بالاتر 1.1 میلی‌متر و ده ناحیه بیشتر مبتلا به پریودنتیت شدید در مقایسه با سیگاری‌های سبک یا ترک‌کننده شروع کردند. آنها اظهار داشتند که افراد سیگاری سبک یا افرادی که سیگار را ترک می کنند و سیگاری های متوسط به ترتیب به طور متوسط 0.6 میلی متر کاهش در عمق پاکت پریودنتال و میانگین افزایش 0.7 میلی متر در سطوح دلبستگی بالینی به دست آوردند، در حالی که سیگاری های شدید 0.5 میلی متر از دست دادن چسبندگی را تجربه کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که سیگاری‌های شدید با شدیدترین اشکال التهاب از درمان سودی نبرده‌اند و پارامترهای پریودنتال سیگاری‌های شدید مبتلا به پریودنتیت متوسط تنها 50 درصد در مقایسه با افرادی که کمتر سیگار می‌کشند بهبود یافته است.

جولی پاجانیا، یکی از نویسندگان این مقاله، “در کمال تعجب، می‌توانیم ببینیم که بیماری در برخی از پارامترها در گروهی که بیشترین آسیب را دیده‌اند، بدتر شده است، علی‌رغم این واقعیت که این گروه خاص گسترده‌ترین درمان را دریافت کرده بود.” متخصص بهداشت دهان و دندان و استادیار گروه دندانپزشکی و بهداشت دهان و دندان دانشگاه در بیانیه‌ای اعلام کرد.

سازمان بهداشت جهانی گزارش می دهد که بیماری پریودنتال شدید حدود 19 درصد از جمعیت بزرگسال جهان را تحت تاثیر قرار می دهد که بیش از یک میلیارد مورد را شامل می شود. به گفته سازمان بهداشت دانمارک، حدود 18 درصد از دانمارکی ها روزانه یا گهگاهی در سال 2020 تنباکو می کشیدند.

دندانپزشکان و متخصصان بهداشت دندان ممکن است بیماران را به برنامه های ترک سیگار به عنوان بخشی از درمان پریودنتیت ارجاع دهند یا ندهند. با توجه به یافته‌های مطالعه، پاجانیایی معتقد است که برداشتن گام‌هایی در جهت ترک سیگار برای بهبود پاسخ بیماران به درمان پریودنتال ضروری است و بنابراین چنین مشاوره‌ای باید بخشی از درمان باشد.

وی اظهار داشت: این دانش کاملاً جدید برای کلینیک های دندانپزشکی کشور است و زمانی که برای هر بیمار برنامه ریزی می شود باید به آن توجه کرد. او در پایان گفت: به عنوان یک سیگاری شدید مبتلا به پریودنتیت، درک این نکته بسیار مهم است که تلاش برای ترک سیگار گامی مهم در درمان موثر این بیماری است.