آلزایمر یک بیماری پیشرونده زوال حافظه و سایر کارکردهای مهم ذهنی است. این اختلالات مغزی منجر به از دست دادن مهارت های فکری و اجتماعی می شوند و به اندازه ای شدیدند که می توانند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهند. در بیماری آلزایمر، تخریب و مرگ سلول های مغزی و همچنین تخریب ارتباط بین آنها باعث کاهش دائم حافظه و عملکرد ذهنی می شود.
در مطالعه ای که اخیراً در مجله journal Science Advances به چاپ رسیده، ارتباط بالقوه میان بیماری های لثه و آلزایمر کشف شده است.
به منظور بررسی این موضوع، محققان از آنالیز بافت مغز، مایع نخاعی و بزاق بیماران زنده و مرده مبتلا به آلزایمر استفاده نمودند و شواهدی از وجود باکتری پورفیروموناس ژنژیوالیس را ردیابی کردند. در واقع آنزیم سمی تولید شده توسط پی-ژنژیوالیس، در 96 درصد از 53 نمونه بافت مغزی بررسی شده در افراد مبتلا به آلزایمر، در بالاترین سطح خود دیده شد. این آنزیم قادر است از دهان به مغز منتقل شود و نورون های مغزی را نابود کند. این باکتری همچنین باعث افزایش تولید بتا آمیلوئید می‌شود و جزئی از پلاک‌های آمیلوئیدی معمولاً با بروز بیماری آلزایمر مرتبط هستند.
با کسب اطلاعات مهم در این پژوهش، مکانیسم بیولوژیکی در تشریح اینکه چگونه باکتری های دخیل در بیماری های پریودنتال می توانند در پیشرفت بیماری آلزایمر نقش داشته باشند روشن شد.
اگرچه برای اثبات این ارتباط، به تحقیقات بسیار بیشتری نیاز است و هنوز نمی توان با قطعیت درباره آن سخن گفت. منتقدان معتقدند افراد مبتلا به آلزایمر با احتمال بیشتری به عفونت‌های مغزی دچار می شوند؛ از این رو ممکن است باکتری بیماری‌های لثه و پروتئین‌های سمی، خود بر اثر بیماری آلزایمر ایجاد شده باشد نه اینکه عامل بیماری آلزایمر باشند. این احتمال هم وجود دارد که افراد مبتلا به آلزایمر، بهداشت دهان خود را کمتر رعایت کنند و شاید همین فراموشی و شرایطی که دارند باعث شود که کمتر مراقب دهان و لثه‌شان باشند.
این تیم تحقیقاتی پس از انجام آزمایشاتی روی موش ها، اکنون داروی جدیدی ابداع کرده اند که ممکن است بتواند در درمان موارد انسانی استفاده شود و قرار است تا پایان امسال ابتدا به صورت بالینی روی افرادی که مبتلا به آلزایمر خفیف هستند، آزمایش شود.
در هر صورت، نتایج این تحقیق می تواند امیدی برای درمان و تعویق بیماری آلزایمر نوید دهد. از طرفی، یافته های اینچنینی اهمیت سلامت دهان و دندان به خصوص در افراد مسن و ارتباط این موضوع با سلامت سایر ارگان ها را یادآوری می کند.
منبع : دندال
