به گزارش دندانه : یک دندانپزشک جوان که مشغول گذران طرح است در یادداشتی برای دندانه از شرایط و سختی‌های این دوره چنین نوشته است:
دندانه حان میشه لطفا به عنوان یک دندانپزشک طرحی یکی از مواردی که واقعا من رو خیلی اذیت میکنه و باعث حس حقارت و خشم من میشه رو به اشتراک بذاری؟ اول اینکه کلا این جایی که طرحم احتمالا مثل همه حا پارتی بازیه.مراکز خلوت مال دوست و آشنا و مراکز شلوغ برا ماهاس که غیر بومی این شهریم و آشنایی نداریم.من از یک استان دیگه اومدم تو استان اردبیل طرحمو میگذرونم.فقط برای اکسترکت انقدر مراجعه کننده هست که حتی گاهی نمیرسم یه چایی بخورم.گاهی وقتا به سرویس میگم بره چون هنوز کارم تو وقت اداری تموم نشده.کیس هایی رو اکسترکت میکنم که به هیچ عنوان بقیه طرحی هایی که بومی ان اکسپت نمیکنن انجامش بدن چون سخت و زمان بره و خب میشه گفت جراحیه.صادقانه و بدون یک ریال کارانه با تمام بی مهری های شبکه صرفا از جسمم و زمانم میرنم تا بیماری که پول نداره نره ۱ ملیون بده بیرون دندونشو جراحی کنه.اما آخرش چی میشه؟ شبکه ی بهداشت برمیگرده میگه سرویس ایاب و ذهاب در اختیار پزشکه و ما تعهدی در قبال تو نداریم.آیا من به عنوان یک دندانپزشک که تو دوران دانشجوییم کمتر از پزشک زجر و استرس نکشیدم حقم اینه؟
که من حتی شان اجتماعی یک پزشک رو هم نداشته باشم؟ آیا من به لحاظ روانی و جسمی کمتر از پزشکی که این همه از کشیکاش میناله و من و همه هم بهش حق میدیم تحت فشارم و خسته میشم؟ اگر واقعا این همه بی احترامی قراره به من بشه و اگر احساس میکنن نیازی ندارن چرا دندونپزشک طرحی برمیدارن که با اعصاب و روان ما بازی کنن؟ واقعا عصبانی ام.
لطف میکنید اگر بازنشر کنید چون میخوام بدونم آیا اصلا همچین قانونی هست؟ آیا من به عنوان یک دندانپزشک طرحی که از یک استان دیگه اومدم و کلی کرایه خونه پرداخت میکنم هیچ حقی ندارم؟ هیچ سرویس ایاب و ذهابی به من تعلق نمیگیره؟ (چون تو شهری که توی توابعش کار میکنم خونه گرفتم چرا که هر ماه ممکنه برنامه عوض بشه و من رو بفرستن یه بخش یا روستای دیگه و نمیتونم از پانسیونی هم استفاده بکنم.(هر چند که باز در قبال این هم هیچ تعهدی ندارن طبق معمول)) من برای این سیستم بهداشتی و آموزشی متاسفم.فقط یک چیز من رو خوشحال میکنه که محبور نیستم برای این سیستم کثیف و سرشار از بی عدالتی کار کنم.خوشحالم که دندانپزشکم و میتونم مستقل باشم.
