مقایسه کامپوزیت های نسل قدیم و جدید

کامپوزیت یکی از قدیمی ترین و رایج ترین روش های ترمیمی و زیبایی دندان ها به شمار می رود که طرفداران بسیاری دارد. با مقایسه کامپوزیت های نسل قدیم و جدید متوجه می شویم که این روش درمانی و زیبا سازی دندان ها و طرح لبخند، تا چه حدی دچار تغییرات و پیشرفت شده است. به مرور زمان و با پیشرفت علم و تکنولوژی نسل های جدید کامپوزیت ونیر که به نام باندینگ دندان نیز شناخته می شود، جایگاه نسل های قدیمی را گرفتند.

هر نسل از کامپوزیت دندان نسبت به نسل قبل خود از مزایای جدیدتر و بیشتری برخوردار بود و به مرور زمان با تلاش پزشکان و محققان این روش دندانپزشکی ارتقا یافت.

در این مقاله از کلینیک دکتر بالوی قصد داریم تاریخچه ای از کامپوزیت دندان و مقایسه نسل قدیم و جدید آن را به شما زیباجویان ارائه دهیم. اگر قصد دارید بیشتر با این تکنیک زیباسازی دندان ها آشنا شوید و از محاسن نسل جدید بهره مند گردید، پیشنهاد می کنیم تا انتها همراه ما باشید.

تفاوت کامپوزیت نسل قدیم با نسل جدید

کامپوزیت دندان در ابتدا روشی موقت برای زیبایی و ترمیم دندان ها به شمار می رفت و بعدها به مرور زمان با پیشرفت های علم پزشکی ونیرهای دائمی جایگزین نسل قدیمی موقت شدند. شاید مهمترین تفاوت بین کامپوزیت نسل قدیم و جدید همین موضوع باشد. کیفیت مواد به کار رفته در گذشته به گونه ای بود که ارتباط موثری با مینای دندان برقرار نمی کردند و به خوبی بر روی دندان ها نمی چسبیدند. اما روز به روز که این روش ارتقا یافت کامپوزیت ها قابلیت های بیشتری بدست آوردند.

از نظر هزینه و قیمت نیز می توان گفت نسل قدیم بسیار گرانتر از نسل جدید محسوب می شود. در گذشته فقط افراد بسیار ثروتمند امکان استفاده از ونیرهای پرسلن و باندینگ دندان برای زیبایی را داشتند و دیگر اقشار جامعه توانایی تامین هزینه های کامپوزیت کردن را نداشتند. اما امروزه با معرفی نسل های جدید کامپوزیت افراد بیشتری می توانند هزینه آن را پرداخت کنند. با اینکه امروزه نیز این روش باز هم هزینه نسبتا بالایی دارد اما نسبت به گذشته دیگر مختص ثروتمندان نمی باشد. زمانیکه ونیر پرسلین برای اولین بار به دندانپزشکی زیبایی معرفی شد، هزینه بسیار بالایی داشت؛ به طوری که فقط افراد مشهور که دستمزدهای بسیار بالایی می گرفتند، مثل بازیگرها توانایی پرداخت قیمت ونیر دندان داشتند. در حالیکه معرفی کامپوزیت ونیر بادوام و استحکام قابل قبول و از همه مهمتر قیمت بسیار مناسب افراد عادی را نیز قادر ساخت تا طرح لبخند خود را به هر نحوی که دوست دارند، اصلاح کنند.

مواد اولیه مورد استفاده در نسل قدیم کامپوزیت و باندینگ دندان از کیفیت نسل جدید برخوردار نبودند. البته این امری طبیعی است که نسل اول آنچنان از کیفیت و مقاومت بالایی برخوردار نباشد زیرا اولین آزمون و خطاها انجام گرفته است و به مرور زمان پس از کلی تحقیقات و پیشرفت تکنولوژی و علم نسل جدید ابداع شده است. بنابراین کیفیت بالای مواد اولیه نسل جدید امری مشهود و طبیعی محسوب می گردد.

تاریخچه کامپوزیت دندان

کامپوزیت دندان از ابتدای معرفی شدن به عنوان روشی برای زیباسازی و ترمیم دندان تا به امروز تغییرات و پیشرفت های گوناگونی را به خود دیده است. به مرور زمان و با رشد و توسعه علم و تکنولوژی این روش ارتقا یافته و نسل های جدید جایگزین نسل های قدیم شدند. برای مقایسه کامپوزیت نسل قدیم و جدید و درک تغییرات و مزایا و معایب هر دوره در ادامه هر کدام را به صورت مجزا بررسی می کنیم.

نسل اول کامپوزیت دندان

کامپوزیت یا همان ونیر دندان برای اولین بار در سال 1928 توسط یک دندانپزشک آمریکایی ابداع شد. این دندانپزشک لایه ای از ونیرهای پرسلن را برای تغییر ظاهر و زیبایی بر روی دندان های یک بازیگر قرار داد. این دندانپزشک که چارلز پینکوس نام داشت اولین ایده نصب کامپوزیت به صورت موقت بر روی دندان ها را با ونیرهای اکرلیک و چسب اجرا نمود.

از آنجایی که این ونیرها پیوند خوبی با مینای دندان نداشتند امکان استفاده از آنها فقط برای مدت کوتاهی امکان پذیر بود. در سال 1959 پزشکی دیگر به نام مایکل بونوکور روش جدید اسیدشویی (اچینگ Etching) را برای بهبود برقراری پیوند ونیر پرسلین با مینای دندان معرفی نمود اما این روش نیز موقتی محسوب می شد.

در دهه 1960 دو پزشک دیگر پس از تحقیقات و آزمایشات مختلف به این نتیجه رسیدند که با استفاده از اسید هیدروفلوریک می توان به طور دائمی ونیرهای کامپوزیت را به مینای دندان پیوند داد. به این ترتیب اولین کامپوزیت رزین های دائمی جهت ترمیم و زیبایی دندان با استحکام قابل قبول معرفی شدند.

این کامپوزیت از دو خمیر تشکیل شده بود که با یکدیگر ترکیب می شدند و پس از سفت شدن پزشک آنها را تراش و صیقل داده تا به شکل دندان های طبیعی درآیند. یکی از این مواد فعال کننده و دیگری آغازگر واکنش شیمیایی بود. خمیر فعال کننده خمیر آغازگر را تحریک نموده و پلیمریزاسیون اتفاق می افتاد که برای شروع این واکنش نیاز به نور فرابنفش بود. اما این روش دارای معایبی نیز بود که از مهمترین آنها می توان به زمان کوتاه سفت شدن خمیرها و ضرر اشعه ماورا بنفش برای پزشک و بیمار اشاره نمود. به مرور زمان نور مرئی آبی جایگزین نور فرابنفش شد تا اثرات مضر آن کاهش یابد.

نسل دوم کامپوزیت دندان

نسل دوم کامپوزیت دندان که به کامپوزیت سنتی شناخته می شود، تا حدودی معایب نسل اولیه را برطرف نمود. به مرور زمان این روش کامپوزیت ارتقا یافت و استفاده از کامپوزیت رزین ها به جای پرکننده های رزینی بدون فیلر و سیلیکات ها مرسوم شد. این نسل از کامپوزیت قابلیت فشردگی بهتر و رنگ مناسبتری داشتند و از استحکام بالاتری نیز برخوردار بودند. اما باز هم معایبی همچون زمان کار کردن کوتاه، انطباق بد با دیواره های دندان، ظاهر نچندان زیبا، قابلیت پولیش کم و چسبیدن ضعیف نسبت به نسل های آتی را داشتند.

دوره کامپوزیت میکروفیل Microfilled

در سال 1978 میکروفیل کامپوزیت برای اولین بار در اروپا معرفی شد. این نسل از کامپوزیت دندان دارای رنگ و سایه متنوع و در نتیجه زیبایی ظاهری و درخشندگی بهتری نسبت به نسل های اولیه بود. تحقیقات و مطالعات گسترده ای که طی این مدت روی ونیر کامپوزیت انجام گرفته بود، موجب شد رزین میکروفیل نواقص نسل قبلی خود مثل ترک خوردن یا ساییده شدن را نداشته باشد.

میکروفیل ها از ذرات کوچک تر از 100 نانومتر با ترکیب رزین های پر کننده و مواد پلیمری ساخته شده اند. به همین دلیل سطح کامپوزیت نسل جدید میکروفیل بسیار پولیش پذیر بود و برای کسب نتیجه بهتر نیز از تکنیک اسید اچ و بکار بردن ماده باندینگ بهمراه میکروفیل استفاده می شد. اما این نسل از کامپوزیت برای ترمیم دندان های عقبی و تحمل فشار ناشی از غذا خوردن مناسب محسوب نمی شد و بیشتر برای درمان و زیبایی دندان های جلویی مورد استفاده قرار می گرفت.

دوره کامپوزیت های هیبرید، میکرو هیبرید و نانو هیبرید

پس از کامپوزیت میکروفیل نسل جدید وارد عرصه دندانپزشکی شد که هیبرید نام داشت و به رزین های یونومر شیشه ای اصلاح شده شهرت یافت. این مواد حاوی پودری از جنس نوعی شیشه و یک مایع فوتواکتیو (photoactive) بودند که به عنوان رزین کامپوزیت برای پر کردن حفره های دندان مورد استفاده قرار می گرفت.

این نسل جدید کامپوزیت دندان دارای استحکام و مقاومت بالایی بوده و از آنها برای دندان های عقبی نیز بهره گرفته می شد. یکی از معایب کامپوزیت هیبرید قابلیت پولیش نامناسب برای دندان های جلویی و زیباسازی بود که با آمدن روشی جدیدتر به نام میکرو هیبرید این مشکل نیز برطرف شد.

نسل میکروهیبرید کامپوزیت به عنوان نسلی که اخیرا وارد دنیای دندانپزشکی شده است از ذرات بسیار کوچکتری استفاده می کند. در این محدوده اندازه، مواد حاوی بار بالایی از فیلر هستند، پس در نتیجه استقامت آنها در برابر سایش بیشتر خواهد بود و علاوه بر این فراهم کردن زیبایی و درخشش بیشتر به کمک ابزارهای پولیش و پرداخت دندان برای دندانپزشک میسر شده است. هر نسل جدیدی از کامپوزیت دندان که ارائه شد دارای مزایای بیشتری نسبت به نسل های قبلی بود اما باز هم دارای معایبی است. اصلی ترین مشکل و عیب کامپوزیت هیبرید و میکروهیبرید را می توان از دست دادن زیبایی ظاهری شان به مرور زمان دانست. در این نوع کامپوزیت ها بر اثر استهلاک مواد و تخریب ذرات رزین، فیلرها استقامت خود را از دست داده و احتمال جدا شدن آنها بیشتر می شود. از این رو به مرور زمان زیبایی آنها دستخوش تغییر قرار خواهد گرفت.

اما یکی از جدیدترین نسل های کامپوزیت دندان که با نام نانو هیبرید شناخته می شود، محصولی منحصر بفرد است که ویژگی های بسیار خوبی دارد. این نسل جدید کامپوزیت دندان هم برای درمان های زیبایی و هم برای درمان های ترمیمی تمامی دندان های جلو و عقب مناسب است. کامپوزیت نانو هیبرید دارای استحکام بسیار بالا، ماندگاری طولانی، قابلیت پولیش عالی، رنگ و سایه متنوع و کاملا طبیعی و زیبایی و درخشندگی خاصی می باشد. این روش دندانپزشکی زیبایی در قرن بیستم توانست با تکنیکی ساده، سریع و غیر تهاجمی جایگزینی مناسبی برای ونیرهای پرسلین گرانقیمت و کم تهاجمی باشد. معرفی نانو کامپوزیت در قرن بیستم نه تنها اصلاح طرح لبخند را به شکلی زیبا و جذاب برای بیمار فراهم کرد بلکه سرعت نصب ونیر دندان را در کمتر از یک ساعت امکان پذیر ساخت.

مزایای کامپوزیت نانوهیبرید دندان

جدیدترین نسل کامپوزیت دندان همانطور که گفته شد نانوهیبرید نام دارد. این نوع باندینگ یا همان کامپوزیت دندان دارای مزایای خوبی است که مهمترین آنها عبارتند از:

عدم نیاز به تراش زیاد دندان

مواد نانو هیبرید در کامپوزیت چسبندگی بالایی دارند، از این رو می توان از آنها برای رفع نواقص و ترمیم و زیباسازی دندان ها استفاده نمود. این مواد در فرایند درمان نیاز به آماده سازی و تراش زیادی نداشته و کمتر به ساختار سالم دندان آسیب زده می شود.

قیمت مناسب

برای نسل های قدیمی کامپوزیت باید قالب های مورد نیاز در لابراتوار ساخته می شدند. ساخت مواد در لابراتوار و تعداد جلسات لازم برای قالب گیری موجب افزایش هزینه درمان می شود. از این رو کامپوزیت های نانو هیبریدی گزینه مناسبی به شمار می روند. زیرا نیاز به ساخت آنها در لابراتوار نیست. در نتیجه هزینه این روش درمانی مقرون به صرفه تر خواهد بود. این موضوع برای بیمارانی که نیاز به ترمیم چند دندان همزمان با هم دارند حائز اهمیت خواهد بود.

زمان درمان کوتاه

یکی دیگر از مزیت های نسل جدید کامپوزیت دندان که نانو هیبرید می باشد، فرآیند کوتاه درمانی است. برای ترمیم و زیباسازی دندان ها از طریق این روش نیاز به یک جلسه درمان می باشد. در روش های قدیمی تر به خاطر قالب سازی و اندازه گیری و تست قالب ها و موارد دیگر روند درمان طولانی می شود اما در این تکنیک نیاز به صرف زمان زیادی نیست. این امر هم برای بیمار و هم برای پزشک مفید خواهد بود.

زیبایی طبیعی دندان ها

امکان پولیش کامپوزیت نانوهیبرید در سطح درخشندگی بالا یکی دیگر از مزایای این نسل جدید باندینگ محسوب می شود. با انجام کامپوزیت نانوهیبرید شما می توانید دندان هایی طبیعی تر و زیباتر داشته باشید که ماندگاری طولانی مدتی خواهند داشت. علاوه بر این پولیش مناسب دندان، از تجمع باکتری و پلاک به روی ترمیم دندان شما جلوگیری خواهد کرد. در صورت رعایت بهداشت دهان و دندان و مراقبت های روزانه توسط شخص بیمار، درخشش و سلامت ترمیم های دندانی تا سال های زیادی ماندگار خواهد بود.

رنگ کامپوزیت های نانو هیبرید نیز به رنگ دندان های شما بسیار نزدیک خواهد بود. رنگ های متنوعی برای این نسل از کامپوزیت وجود دارد که پزشک پس از بررسی و معاینات دقیق بهترین و نزدیکترین رنگ به دندان های طبیعی شما را انتخاب می کند. در نتیجه شما دندان هایی یکدست و لبخندی زیباتر خواهید داشت.

نانو کامپوزیت، جدیدترین نسل کامپوزیت دندان

آخرین نسل از کامپوزیت دندان نانو کامپوزیت نام دارد. نانو کامپوزیت ذراتی به اندازه 20 نانومتر دارد که به یکدیگر متصل شده و نانوخوشه را ایجاد می کنند. تشکیل ذرات بزرگ به وسیله این ذرات کوچک اصلی ترین و مهمترین ویژگی این نسل جدید کامپوزیت محسوب می شود. زیرا باعث افزایش استقامت در برابر ساییدگی و فشار می شود و امکان پولیش مناسب برای درخشش و زیبایی بیشتر را فراهم می کند.

درواقع بهترین نوع کامپوزیت دندان برای ترمیم و زیبایی نانوکامپوزیت می باشد که هم استحکام بالایی دارد و هم از زیبایی بیشتری نسبت به نسل های قبلی برخوردار است. ذرات نانوکامپوزیت بر خلاف کامپوزیت های هیبرید، میکرو هیبرید و نانو هیبریدی که از ذرات تراشکاری شده ساخته می شوند، با فرآیند 3M ESPE سنتز شده و در Filtek Supreme Ultra Universal مورد استفاده قرار می گیرد.

جمع بندی

دندانپزشکی زیبایی دکتر یوسف بالوی پور متشکل از کادر پزشکی مجرب، با به کارگیری تجهیزات مدرن و همچنین استفاده از بهترین مواد سعی در ارائه خدمات نوین و به روز به مراجعین گرامی دارد. هدف اساسی و پایه ای ما در دندانپزشکی دکتر یوسف بالوی پور ارائه بهترین خدمات درمانی و زیبایی در بالاترین سطح به مراجعه کنندگان عزیز است. در این مرکز، ما سعی در فراهم آوردن محیطی آرام در کنار تکنیک های نوین برای درمان و زیبایی داریم.