بر اساس یک مقاله جدید در زمینه سونوگرافی زنان و زایمان، به زنان باردارِ مبتلا به آبله میمون توصیه می‌شود که برای جلوگیری از ابتلای نوزاد خود در حین زایمان، عمل سزارین انجام دهند.
ادوارد موریس، یکی از نویسندگان و رئیس دانشگاه زنان و زایمان، در بیانیه‌ای گفت: «ما می‌دانیم که نوزادان و کودکان در صورت ابتلا به آبله میمون، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری جدی هستند. بنابراین، برای به حداقل رساندن خطر ابتلای نوزادان به ویروس، توصیه می‌کنیم متخصصان درمانگر در زمینه مزایا و خطرات زایمان سزارین با زنان باردار یا افراد مبتلا به ویروس یا مشکوک به این ویروس، گفتگو کنند.»
موریس و همکارانش شواهد موجود در مورد تشخیص، درمان آبله میمون و روش‌های توصیه شده تولد برای مادران و نوزادان را گردآوری کرده‌اند. آقای موریس افزود: «سازمان بهداشت جهانی بیان می‌کند که ابتلا زنان باردار و نوزادان می‌تواند عواقب نامطلوبی داشته باشد، از جمله آبله مادرزادی، سقط جنین و مرده‌زایی به همین دلیل است که در این مقاله راهکارهایی برای متخصصان درمانی ارائه کرده‌ایم.»
ویروس آبله میمون معمولاً از طریق تماس مستقیم، سطوح و اشیاء آلوده منتشر می‌گردد اما برخی از شواهد محدود نشان می‌دهد که ممکن است ویروس از طریق جفت از مادر به نوزاد منتقل شده و آبله میمون مادرزادی ایجاد کند.
علاوه بر این، احتمال دارد مادران ویروس را در حین یا پس از تولد به نوزاد منتقل کنند. اگرچه هیچ شواهد و مستنداتی در مورد بهترین روش برای تولد نوزاد وجود ندارد، یک زن باردار مبتلا به عفونت آبله میمون فعال برای کاهش تماس مستقیم می‌بایست از زایمان طبیعی خودداری کند.
نویسندگان این مقاله ذکر نمودهاند: “اگر ضایعات تناسلی در یک خانم باردار شناسایی شود و یا بعد از بررسی خطرات احتمالی عفونت نوزادی در رابطه با زن باردار یا فرد مشکوک یا مبتلا به آبله میمون جدی باشد، زایمان سزارین پیشنهاد خواهد شد.”
پس از زایمان، تماس نزدیک می‌تواند ویروس را نیز گسترش دهد. برای به حداقل رساندن خطر، توصیه می‌کنیم نوزاد را از اعضای مبتلا یا مشکوک به ابتلا در خانواده جدا کنید و با دقت از نظر عفونت مورد نظارت قرار دهید.
مادران مبتلا به عفونت فعال آبله میمون نیز باید از شیردهی خودداری کنند تا خطر انتقال ویروس به نوزاد کاهش یابد اما برای حمایت از شیردهی پس از اتمام بیماری، مادران می‌توانند شیر را تا پایان دوره قرنطینه بدوشند و دور بریزند.
زنان بارداری که به این ویروس مبتلا می‌شوند نیز بهتر است به فکر واکسینه شدن باشند. واکسیناسیون تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، از بیماری پیشگیری نمی‌کند اما می‌تواند شدت علائم را کاهش دهد.
داده‌های استفاده از واکسن آبله میمون در جامعه آماری کمتر از 300 خانم باردار جمع‌آوری شده است. واکسیناسیون در مطالعات قبلی، هیچ پیامد نامطلوبی یافت نداشته و برای شیردهی نیز بی‌خطر محسوب می‌شود.
تصمیم‌گیری برای تزریق واکسن در بارداری یک انتخاب شخصی است. زنان باردار و افراد باید تشویق شوند تا قبل از تصمیم‌گیری نهایی در مورد خطرات و مزایای واکسیناسیون، از جمله عوارض جانبی احتمالی، با یک متخصص درمانگر مشورت کنند.
منبع : دکتردکتر
