ایمپلنت دندان یک پیچ از جنس تیتانیوم است که مشابه همان چیزی است که توسط جراحان ارتوپدی استفاده می‌شود. ایمپلنت برای مدت تقریباً 4 تا 6 ماه زیر لثه باقی می‌ماند و اتصال استخوان به ایمپلنت را ساده می‌سازد. ایمپلنت‌های فوری دندانی، یا ایمپلنت‌های فوری، راحتی داشتن یک تاج موقت ثابت را بلافاصله بعد از جایگذاری ایمپلنت، به بیمار ارائه می‌دهند.
یک ایمپلنت فوری می‌تواند باعث صرفه‌جویی در ماه‌های انتظار برای یک دندان جدید شود. این روش، تعداد ویزیت‌های مورد نیاز برای انجام جراحی و هزینه‌ای که باید صرف آماده‌سازی برای جراحی شود و نیز زمان جراحی را کاهش می‌دهد.
در صورت مناسب بودن ایمپلنت‌های با بارگذاری فوری برای بیمار، این نوع ایمپلنت‌ها دارای مزیت‌های متعددی نسبت به دیگر انواع گزینه‌های جایگزینی دندان می‌باشند. پروتکل دو حالتی سنتی ایمپلنت‌های دندان دارای رتبه‌ی موفقیت بالایی است، اما کار گذاشتن دندان در همان روز جراحی بدون زمان گسترده‌ی بهبودی میان جلسات درمانی، در دنیای پرسرعت امروزه، به یک گزینه‌ی بسیار جذاب برای بیماران تبدیل شده است. به غیر از کوتاه کردن زمان درمان، ایمپلنت‌های دندانی با بارگذاری فوری، دارای مزایای یگانه‌ی دیگری نیز هستند. به تمام این دلایل، ارزش دارد که درباره‌ی این روش درمانی، با یک دندان‌پزشک متخصص با تجربه مشورت کنید.
فهرست عناوین
ایمپلنت فوری دندان چیست؟
سه رویکرد اساسی برای جایگزینی دندان یا دندان‌های از دست رفته وجود دارند: پروتز قابل جابجایی دندان، پروتز ثابت دندانی و ایمپلنت‌های دندانی. هر رویکرد دارای مزیت‌ها و کاستی‌های مربوط به خود می‌باشد. مهم است که شرایط مالی، پزشکی و احساسی بیمار برای انتخاب بهترین گزینه، در نظر گرفته شود.
پیشرفته‌ترین روش برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، ایمپلنت دندانی است که ریشه‌ی طبیعی دندان و تاج دندان طبیعی را تکرار می‌کند. این فرایند، مخاط و استخوان لثه را حفظ می‌کند. روش سنتی برای جایگذاری ایمپلنت شامل خارج کردن دندان مورد نظر، انتظار 2-4 ماهه برای التیام یافتن سوکت استخراج، وارد کردن ایمپلنت و مجدداً انتظار 3 تا 6 ماهه برای یکپارچه شدن ایمپلنت با استخوان اطراف می‌باشد. پس از این فرایند، یک جراحی دیگر برای نمایش دادن ایمپلنت و قرار دادن یک مفصل پروتزی لازم است. با در نظر گرفتن این درمان پروتزی، بیماری باید به اندازه‌ی 8 تا 12 ماه برای جایگزینی یک دندان صبر کند. به دلیل این کاستی، استراتژی‌هایی به منظور کوتاه کردن اساسی زمان درمان، با جایگذاری ایمپلنت بلافاصله بعد از خارج کردن دندان و سپس بارگذاری فوری ایمپلنت با پروتز، مطرح شده است.
مزایای ایمپلنت فوری دندان که کمتر کسی می‌داند
در صورت مناسب بودن برای بیمار، ایمپلنت‌های فوری دارای مزیت‌های متعددی نسبت به دیگر انواع روش‌های جایگزینی دندان هستند. پروتکل دو حالتی ایمپلنت دندان، خود را به صورت موفقیت‌آمیز اثبات کرده است، اما انتظار چندین ماهه برای جایگزینی یک دندان و نیز رفت و آمدهای مکرر به مطب پزشک، از معایب آن می‌باشد. ایمپلنت فوری دندان، با رفع این کاستی، زمان طولانی التیام بین عمل‌ها را حذف کرده و به گزینه‌ای مناسب برای دنیای پر سرعت امروز بدل شده است. علاوه بر اینها، ایمپلنت فوری دندان، مزایای مخصوص به خود را نیز داراست. شما می‌توانید درباره‌ی این مزایا و نیز چگونگی بارگذاری ایمپلنت فوری، با پزشک خود مشورت کنید.
بهبود کانتور بافت نرم
با اینکه آزمایشگاه‌های دندان، تاج‌ها را به شکلی می‌سازند که تا حد امکان شبیه به دندان طبیعی باشد، اما بدون خطوط درست بافت نرم، ایمپلنت‌ها ممکن است بخشی از مزایای زیبایی خود را از دست بدهند. نگه داشتن لثه (بافت‌های نرم اطراف دندان که پایه‌ای برای آن فراهم می‌کند) در جای خود در طول درمان‌های ایمپلنت، این نتایج مربوط به زیبایی را بهبود می‌دهد. در هنگام کشیدن دندان، بیماران قسمت کوچکی از استخوان و فیبرهای بافت مرتبط را از دست می‌دهند، اما دندانپزشکان قادرند که پشتیبان فیزیکی تاج دندان را حفظ کرده و برآمدگی دندان (که مسئول دنتین، سیمان و پالپ دندان طبیعی است) را با بارگذاری فوری تاج موقتی دندانی، نگه دارند. این گام در ایمپلنت‌های فوری دندان، باعث پدید آمدن مشخصات بازسازی نهایی ایمپلنت شده و بافت نرم اصلی را حفظ می‌کند تا این چنین به نظر برسد که ایمپلنت دندانی، مثل دندان طبیعی از لثه بیرون آمده است.
حفظ همجواری دندان‌ها
ایمپلنت‌فوری دندان، یک گزینه‌ی موقتی است که برای بیمار بسیار ساده می‌باشد، به این دلیل که خارج کردن آنها توسط پزشک و فیکس کردن آنها توسط بیمار انجام می‌شود، مشابه آنچه که در پروتزهای جزئی اتفاق می‌افتد، اما در اینجا نیازی به تغییر دندان‌های همجوار، در راستای تاج دندان نیست. برای ایمپلنت‌های فوری دندان، اگر دندان‌های همجوار ظاهر طبیعی خود را حفظ کنند و/ یا بازیابی مختصری داشته باشند، لزوماً نیازی به قطع شدن آنها برای تاج ایمپلنت وجود ندارد که این موضوع، ظاهر، شکل و سلامتی آنها را حفظ می‌کند.
نیاز به همترازی کمتر
به دلیل این واقعیت که تاج موقت دندان، که در هنگام بارگذاری فوری ایمپلنت جایگزین می‌شود، به بافت نرم یا دندان‌های مجاور برای حفظ خود نیاز ندارد، ضعف کمتری وجود داشته و نیاز به همترازی‌های کمتری، نسبت به پروتز ثابت دندانی وجود دارد. تاج‌های موقتی در ایمپلنت‌های فوری، جایگذاری انسدادی را دریافت نمی‌کنند، که این امر باعث محافظت هر چه بیشتر آنها می‌گردد.
جراحی یک سطحی
برای ایمپلنت‌های سنتی دندانی، بیمار متحمل دو سطح مجزای جراحی می‌شود، اما در ایمپلنت‌های فوری، تنها یک سطح جراحی وجود دارد. همراه با این موضوع که راحتی خیلی بیشتری را برای بیمار به ارمغان می‌آورد، ایمپلنت‌های فوری می‌توانند به طور کامل با بافت نرم اطراف ایمپلنت که به صورت آناتومیک اطراف مشخصات پدیدار شده از تاج موقتی را اصلاح می‌کند، رشد یابد. در ایمپلنت‌های دندانی دو سطحی، جایگذاری تاج دندان در لثه‌ی مدور و کمتر بالغی انجام می‌گیرد که ناشی از اندازه‌ی التیام کشیدن دندان می‌باشد.
این فرایند چگونه است؟
مشاوره و آزمایشات تشخیصی
تمامی انواع جراحی‌های ایمپلنت دندان، باید به صورت دقیق برنامه‌ریزی شوند و این فرایند با یک مشاوره‌ی مقدماتی با دندان‌پزشک منتخب شما، آغاز می‌گردد.
پزشک نیاز دارد که سابقه‌ی کامل فرایندهای دندانپزشکی شما را قبل از انجام آزمایشات تشخیصی متعدد، بداند.
باید استخوان کافی برای اطمینان از پشتیبانی کامل از ایمپلنت دندانی و نیز اطمینان از ظاهر طبیعی دندان‌های جایگذاری شده، وجود داشته باشد. اگر استخوان کافی نباشد، آنگاه معمولاً می‌توان آن را پیش از قرار دادن ایمپلنت، با پیوند استخوان حل کرد. همچنین باید لثه‌ی کافی برای قرار گرفتن در اطراف ایمپلنت و تاج وجود داشته باشد و این موضوع بر زیبایی ایمپلنت اثرگذار است.
بافت لثه، می‌تواند در صورت لزوم از محل دیگری درون دهان، پیوند زده شود. در این مرحله، دندان‌پزشک شما، بهترین مکان برای ایمپلنت را تعیین کرده و اندازه‌ی صحیح را انتخاب می‌نماید.
زمانی که دندان‌پزشک همه‌ی این اطلاعات را جمع‌آوری کرد، آنگاه می‌تواند برای جراحی برنامه‌ریزی کند. راهنمای جراحی خاصی برای استفاده در طول جراحی فراهم می‌شود تا مکان دقیق وارد شدن ایمپلنت را تعیین نماید.
جراحی
برای کمک به جراحی به منظور مکان‌یابی ایمپلنت‌ها، یک راهنمایی صورت می‌گیرد (معمولاً خارج از آکریلیک)، تا به او مکان دلخواه و زاویه‌ی ایمپلنت‌ها را نشان دهد.
جراح، با استفاده از این راهنمای جراحی، ایمپلنت را مستقیماً درون استخوان فک قرار می‌دهد. جراحی واقعی برای وارد کردن ایمپلنت، کاملاً سریع بوده و معمولاً می‌تواند با بی‌حسی موضعی، انجام شود. اگر بیمار به چندین ایمپلنت دندانی نیاز دارد و یا خیلی نگران و پریشان است، آنگاه پرس و جو درباره‌ی آرام‌بخش‌های اضافی، ارزش دارد.
جایگذاری دندان یا دندان‌های بیمار و اتصال آن به ایمپلنت دندانی، بلافاصله بعد از تکمیل جراحی امکان‌پذیر است.
چه زمانی ایمپلنت‌فوری امکان‌پذیر است؟
دو شرط کلیدی برای امکان‌پذیر کردن ایمپلنت فوری، وجود دارد:
- استخوان اطراف دندان از دست رفته باید سالم و بی عیب باشد.
- لثه و فضای اطراف باید عاری از عفونت باشند.
اگر هر دو این شرایط وجود داشته باشند، آنگاه استخراج محتاطانه‌ی ریشه‌ی دندان و قرار دادن فوری یک ایمپلنت، مستقیماً درون حفره‌ی دندانی وجود دارد.
دندان‌های موقتی ظاهری بسیار طبیعی داشته و تا زمانی ایمن می‌مانند که ایمپلنت‌ها برای قرار دادن تاج دائمی دندان، به اندازه‌ی کافی بهبود یافته باشند.
آیا این درمان درد دارد؟
بسیاری از افرادی که ایمپلنت‌های دندانی را دریافت کرده اند، می‌گویند که ناراحتی مختصری در فرایند آن وجود دارد. بی‌حسی موضعی می‌تواند در طول فرایند استفاده شده و بسیاری از بیماران گزارش داده اند که دریافت ایمپلنت نسبت به کشیدن دندان، درد کمتری دارد.
فاکتورهایی که بر هزینه‌ی ایمپلنت فوری اثر می‌گذارند
تعداد دندان‌های تحت درمان- هزینه، بسته به تعداد دندان‌هایی که قصد جایگزینی آنها را دارید، تغییر می‌کند.
لزوم یا عدم لزوم کشیدن دندان- آیا یک یا چند دندان نیاز به جایگزینی دارند؟ و آیا نیاز به کشیدن دندان هست یا خیر؟
وجود بیماری لثه- به منظور جایگذاری یک ایمپلنت دندانی، محیط دهان باید سالم باشد.
از دست رفتن استخوان- اگر دندان از دست رفته، بر استخوان فک اثر گذاشته باشد، فرایندهای گسترده‌تری مانند پیوند استخوان، مورد نیاز هستند.
