مطالعات میدانی پیشگیری از سرطان دهان
آیا مسدود کردن یا حذف یک پروتئین می‌تواند به پیشگیری از سرطان دهان کمک کند؟ شایع‌ترین سرطان سر و گردن اغلب، مانند بسیاری از سرطان‌های دیگر، کاملاً بی عوارض و بدون هیچ علایمی شروع می‌شود. شاید به صورت یک لکه سفید کوچک در دهان یا یک برآمدگی قرمز کوچک روی لثه‌ها باشد. نادیده گرفتن، کم اهمیت جلوه دادن آسان است. اما پس از آن چیزی تغییر می‌کند، و لکه کوچک بدتر می‌شود، شروع به رشد می‌کند و در بافت همبند فرو می‌کند. بیمارانی که به اندازه کافی خوش شانس هستند که قبل از تغییر وضعیت بد به دندانپزشک مراجعه کنند، می‌توانند از سرطانی شدن ضایعات جلوگیری کنند. یا حداقل می‌توانند مطمئن شوند که درمان از زمانی شروع می‌شود که بیشترین تأثیر را داشته باشد. اما برای کسانی که خوش شانس نیستند، چشم‌انداز ممکن است تیره و تار باشد: نرخ بقای پنج‌ساله سرطان سلول سنگ‌فرشی دهان (OSCC) حدود 66 درصد است.
سالانه بیش از 10000 فرد بر اثر سرطان دهان جان خود را از دست می دهند. سیگاری‌ها و مشروبات الکلی بیشترین آسیب را می‌بینند. اکنون، محققان دانشکده پزشکی دندانپزشکی هنری ام گلدمن دانشگاه بوستون دریافته‌اند که شماره گیری مجدد – یا حتی حذف ژنتیکی – پروتئینی که به نظر می‌رسد باعث تحریک رشد سرطان می‌شود. ممکن است به محدود کردن رشد و گسترش تومور کمک کند. آنها می‌گویند که یافته‌های آنها پروتئین را، آنزیمی به نام دی متیلاز اختصاصی لیزین، به یک “هدف قابل داروسازی” جدید تبدیل می‌کند. چیزی که پزشکان می‌توانند درمان‌های شیمی درمانی و ایمونوآنکولوژی را برای از بین بردن تومور هدف قرار دهند. این مطالعه در فوریه تحقیقات سرطان مولکولی منتشر شد. با توجه به اینکه حداقل یک سوم آمریکایی‌ها به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نمی‌کنند. طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، این کشف می‌تواند نجات دهنده برای کسانی باشد که مراقبت‌های پیشگیرانه را از دست می‌دهند.
