بیماری کرونا و چالش‌های نوظهور برای سلامت دهان و دندان| بخش دوم

از آنجا که مسیر اصلی انتقال CoV-SARS-2 قطرات تنفسی هستند، ماسک های N-95 که توسط انستیتوی ایمنی و بهداشت شغلی ملی تأیید شده‌اند و یا ماسک‌های استاندارد ۲FFP که توسط اتحادیه اروپا تعیین شده اند برای انجام کارهای معمول دندانپزشکی توصیه می‌شوند.

▪️توصیه‌های لازم برای کلینیک‌های دندانپزشکی
دندانپزشکان باید اقدامات سختگیرانه‌ای در مورد حفاظت شخصی داشته باشند و از عملیاتی که می‌تواند قطرات یا ذرات معلق در هوا تولید کند جلوگیری یا به حداقل برسانند. استفاده از دفع کننده‌های بزاق با حجم کم یا زیاد می تواند باعث کاهش تولید قطرات و ذرات معلق در هوا شود (کوهن و همکاران ۲۰۰۳؛ لی و همکاران ۲۰۰۴؛ سامارانایایک و پیریس ۲۰۰۴).

پرسنل خود را از قبل بررسی کنید و باید در مورد وضعیت سلامتی و سابقه تماس یا مسافرت از بیماران نیز سوال پرسیده شود (WHO 2020a) در بدو ورود به بیماران و همراهان ماسک‌های پزشکی ارائه شود و دمای آنها اندازه‌گیری شود. بیماران مبتلا به تب باید ثبت نام و به بیمارستان‌های معین ارجاع داده شوند. اگر بیمار طی ۱۴روز گذشته به مناطق اپیدمی مراجعه کرده است و قرنطینه به مدت حداقل ۱۴ روز پیشنهاد می‌شود. در مناطقی که کووید-۱۹ گسترش یافته است، اقدامات دندانپزشکی غیر اورژانس باید به تعویق بیافتد (کوهن و همکاران ۲۰۰۳؛ لی و همکاران ۲۰۰۴؛ سامارانایایک و پیریس ۲۰۰۴ ).

▪️معاینه دهان و دندان:
شستشوی ضد میکروبی دهان قبل از اقدامات درمانی می‌تواند تعداد میکروب‌ها در حفره دهان را کاهش دهد (کهن و همکاران ۲۰۰۳؛ مارویی و همکاران. ۲۰۱۹). از رویه هایی که احتمال القاء سرفه در آن وجود دارند باید (در صورت امکان) اجتناب شود و یا با احتیاط انجام شود (WHO 2020a). مراحل تولید آئروسل، مانند استفاده از پوآر آب و هوا نیز باید تا حد امکان به حداقل برسد. اگرچه معاینه پرتونگاری داخل دهانی رایج‌ترین روش رادیوگرافی در تصویربرداری دندان است. با این حال، می‌تواند ترشح بزاق و سرفه را تحریک کند (واندنبرگ و همکاران ۲۰۱۰). بنابراین، رادیوگرافی خارج دهانی، مانند رادیوگرافی پانورامیک و سی تی، گزینه‌های مناسبی در هنگام شیوع کووید-۱۹ هستند.

▪️درمان موارد اورژانسی:
فوریت‌های دندانی ممکن است در یک دوره کوتاه رخ دهند و تشدید شوند و بنابراین نیاز به اقدامات فوری دارند. استفاده از رابردم و بزاق‌کش با حجم زیاد می‌توانند به حداقل رساندن آئروسل‌ها و یا جلوگیری از پخش شدن آنها در حین رویه درمانی کمک کند. علاوه بر این، محافظ صورت و عینک در حین استفاده از هندپیس با سرعت بالا و یا سرعت کم با اسپری آب ضروری می‌باشند (سامارانایک و همکاران.۱۹۸۹). اگریک دندان پوسیده با علائم پالپیت برگشت‌ناپذیر تشخیص داده شود، اکسپوز پالپ پس از بی‌حسی موضعی، برداشت پوسیدگی با روش شیمیایی-مکانیکی با استفاده از رابردم و بزاق‌کش در حجم بالا انجام می‌شود. و در نهایت می‌توان عصب‌کشی را برای کاهش درد انجام داد. مواد پرکننده را می‌توان بعداً به آرامی بدون نیاز به داروی بی‌حسی مطابق دستور و توصیه شرکت‌سازنده جایگزین کرد.

لازم به ذکر است ما بیماری را ملاقات کردیم که به دلیل دندان ترک خورده، بدون پوسیدگی دندان درد خودبخود داشت، و با استفاده از یک هندپیس با سرعت بالا آماده‌سازی حفره را انجام دادیم. بیمار درخواست نگه داشتن دندان خود را داشت، و برای کاهش خطر ابتلا و شیوع عفونت بیمارستانی به عنوان آخرین بیمار در روز قرار گرفت. بعد از مراحل درمان، تمیز کردن و ضدعفونی و گندزدایی محیط انجام شد. از طرف دیگر، در صورت مواجهه با موارد مشکوک کووید-۱۹ بیماران می‌توانند در یک اتاق ایزوله و با تهویه مناسب و یا در اتاق‌های تحت فشار منفی معالجه شوند .

طرح درمان برای شکستگی‌های دندانی، جا به جایی دندان و بیرون افتادن کامل دندان از ساکت دندانی، بستگی به سن، شدت آسیب‌دیدگی بافت دندانی، تکامل ریشه و مدت زمان بیرون افتادگی دندان دارد (اندرسون و همکاران ۲۰۱۲؛ دی آنجلیس و همکاران ۲۰۱۲؛ مالمگرن و همکاران. ۲۰۱۲).

اگر دندان نیاز به کشیدن دارد، بخیه قابل جذب ترجیح داده می‌شود. برای بیماران دارای صدمه بافت نرم صورت، دبریدمان و بخیه باید استفاده شود. توصیه می‌شود ناحیه زخم را به آرامی بشویید و از بزاق‌کش استفاده کنید تا از پخش شدن بزاق جلوگیری شود. موارد تهدیدکننده آسیب‌های دهان و فک و صورت و جراحات ترکیبی باید فورا CT قفسه سینه انجام شود برای در بیمارستان بستری شوند و در صورت وجود تشخیص و رد کردن موارد مشکوک به عفونت.